Als het hier even stil is, dan lijkt het natuurlijk dat er niets gebeurd, maar niets is minder waar natuurljk.
Het heftigste was wel dat Heather onze hartkleppen even flink getest heeft. Aan het eind van een goed verlopen wandeling s’morgens op een mooie voorjaarsdag kreeg Heather het ineens erg zwaar. Ze liep al wel te hijgen, net als de anderen aan het eind van een wandeling, maar ineens werd dat bij haar heel heftig, ze ging erbij piepen en janken e.d. ging zitten, liggen en wilde niet meer vooruit.
De auto stond nog op een paar honderd meter afstand, maar het werd me al snel duidelijk dat dit nog te ver zou zijn voor Heather, want die zakte na 5 stappen weer in elkaar. Tillen is bij haar een kansloze missie, dus heb ik Frank maar gebeld dat hij haar op moest komen halen. Gelukkig was hij er binnen 10 minuten en kon hij haar snel naar huis brengen.
Toen ik er tien minuten later met de andere achteraan kwam ging het nog steeds niet goed met Heather, dus toen besloten om haar meteen naar de dierenarts te brengen.
Daar aangekomen liep ze al lichtelijk blauw aan en is ze meteen aan het zuurstof gelegd. Nadat bleek dat haar lichaamstemperatuur opgelopen was naar 41,5 graden werd ze ook onder de natte koude handdoeken gelegd. Daarbij een infuus en wat cortisonen om de zwelling in haar keel af te laten nemen zodat ze weer beter kon ademen. Ondertussen werd hart/longen e.d. Gecontroleerd, maar dat hoorde zich allemaal prima aan.
Zo hebben we 1,5 uur bij de da gezeten en toen kwam ze weer wat bij haar positieven. Na 2 uur konden we weer naar huis, wel met de boodschap natuurlijk dat we haar in de peiling moesten houden, maar daarna is er niets meer gebeurd.
Wel heeft ze conditioneel een tik hiervan opgelopen en dat zal langzaam weer opgebouwd moeten worden. Voorlopig zal ze het moeten doen met de ouwe l*llenwandelingen. Zeker met het wat warmere weer.
Moraal van het verhaal…een flinke wandeling bij niet eens zo’n hele hoge temperatuur kan voor een oudere hond dus al vervelend aflopen. Niet voor Heather gelukkig!
Eerder die maand was Heather ook al een keer bij de dierenarts geweest, want ze had ineens een gekke bult op haar tandvlees zitten. Het zag er pijnlijk uit, alsof het hard gestoten was, maar zoals ze zich ermee gedroeg leek het toch niet zo pijnlijk te wezen. Bij de dierenarts bleek het een epulide te wezen. Een goedaardige woekering van het tandvlees. Kan gelukkig gewoon blijven zitten omdat het over haar snijtandje heenhangt die ze toch niet/weinig gebruikt. en inderdaad, pijnlijk is het niet.
Ondertussen zitten we nog steeds Angels loops te kijken..gaaaaaaap. Af en toe doen de dames wat kniftiger tegen elkaar dan anders, dus er hangt wel wat in de lucht.
Scheelt wel dat ik liever niet met sneeuw naar Zweden rij en tot op heden valt er nog steeds sneeuw in de buurten van Hamlet’s home. Maar zo ondertussen mag het wel weer gebeuren, lang genoeg geduld uitgeoefend……wij willen puppen!
Owwww en dan was het hier afgelopen zaterdag al ruim 20 graden. Wat hebben we stiekem genoten van dit weer. Tijdens het wandelen was het wel duidelijk dat de warmte de jongelui ook wat overviel, want ze waren het water niet uit te slaan. En Jane had lol voor tien. Meestal is zij de enige die te water gaat, maar nu het dus wat warmer werd ging iedereen met haar mee de plons in. Jammer voor mij staat het water her en der wat laag en komen ze eruit zetten met vreselijk zwarte stinkende modderpoten. Een paar uur laten is de huiskamer/keuken dan een replica van een stinkend slootje. Zaterdag hebben ze gelukkig buiten een beetje liggen opdrogen e.d. Terwijl wij bezig waren met het opruimen van de tuin e.d.
Omwille van het graag in de sloot springen is Jane ook de eerste die dit jaar in haar zomerjurk is gezet. Het klinkt raar, maar ze ziet er dan toch echt veel leuker uit dan in haar altijd wat gerafelde winterjurk. Oma Dusty volgde dit weekend ook en in de loop van de week zullen er nog wel wat meer vachtjes sneuvelen.
Ach en natuurlijk was Jane ook nog jarig. 5 jaar is ze alweer geworden. Happy Birthday voor Jane en haar broer en zusters!
