Allereerst aan iedereen de beste wensen voor 2014. Diegene die ons weer verblijd hebben met een kerstkaart ook onze dank, er zaten weer pareltjes tussen 🙂

Goede voornemens…daaaaag, beginnen we maar niet aan. Plannen zijn er natuurlijk wel voor 2014.

Ondertussen is ons allesketigste Kattekind alweer ruim 2 jaar en ligt het dus in de planning om haar dit jaar te laten dekken. Guttugut, zal het dan eindelijk na een ruime 7 jaar gebeuren dat we weer eens een bakkie vol krijspupjes hebben? De tijd zal het leren. Ze is begin november loops geworden, dus zal ze de volgende loopsheid gedekt gaan worden. Altijd leuk om naar uit te kijken natuurlijk 🙂

Verder zijn we hier de afgelopen maanden bezig geweest om ons huis eindelijk eens “af” te maken. Voor zover je daar in een hondenhuishouding van kunt spreken natuurlijk. Want een geverfde deur is amper droog en de krassen zitten er alweer in. Maar goed, het is en blijft een enerverende bezigheid…klussen met honden.

Geverfde deuren….hoe krijg je ze droog zonder dat er tussentijds een hond langsop loopt en er een sliert haar op achter laat. Hele barricades moesten uitkomst brengen. Soms moest er ‘savonds even door iemand op een andere plek gegeten worden…lichte paniek natuurlijk, want een ieder kent zijn/haar eetplek en dan is de verwarring groot als je niet naar je eetplek toe kunt rennen.  Dan kozijnen schilderen, eerst de ene kant tot op de grond, daags erna pas de andere kant, dan kun je toch een beetje door blijven lopen. Nieuwe vloerbedekking boven, nou, dat moest door sommigen toch echt eerst ingerold en los gekrabd worden. Nieuw vinyl in de keuken, was hard nodig aangezien Angels daar tijdens haar dracht een paar flinke japen in gegraven had en Katja dat klusje even goed afgemaakt had. Afijn, gezellig, men pakke de keuken uit, legt vinyl erin…eind goed al goed denk je dan. Mis……even daarna was Angels weer schijnzwanger en in haar nesteldrang heeft ze wederom een scheur in het vinyl gegraven. Zucht…………volgende keer plavuizen.
Veel dingen gedaan, groot en klein, maar de laatste grote klus is er afgelopen weekend in gegaan. De nieuwe vloer in de huiskamer die al ruim 6 jaar lag te wachten totdat die gelegd ging worden. Ook leuk natuurlijk, 2 dagen lang de damesch in de keuken opgebost, die er de ballen niet van snapten waarom ze niet de kamer in mochten. Partij gemiep en gemauw om flauw van te worden natuurlijk. Afijn, zaterdagavond was het dan zover, ff stofzuigen, kleedje erin, meubels op z’n plaats en komt u maar hoor. Nahhhh, we wisten meteen weer waarom dat 6 jaar had moeten duren…Heather komt de kamer in, kijkt in de rondte en gaat zo midden in de kamer zitten pissen….wat een trut zeg. Denk je alle lekkages gehad te hebben, eerst Groovy, daarna Dusty, en toen Groovy weer, dus daarom bleef die vloer maar liggen. Is iedereen droog en dan moet die ouwe taart zonodig even vlaggen….vlaggetje van een liter 🙂  Gelukkig staat er altijd een dweil klaar. (volgende keer plavuizen)
Nu alleen de trap nog, wordt natuurlijk ook nog een verhaal apart. Normale mensen gaan dan een weekje op vakantie…nogo, of ze doen eerst de even treden en daarna de oneven treden…..nogo. Het zal wel een weekje beneden slapen op een luchtbedje worden. Wat zullen er een aantal een schik hebben 🙂

Het scheelt, de vorige keer dat we een klusaanval hadden waren Ted en Oesjie een maand of tien en dat was toen echt drama. Die trokken de rollers zo uit de latex en liepen daar de hele keet mee door. Uh ja, gelachen dat we hebben LOL maar er viel niet mee te werken :-))

Verder hebben we onze kerstvakantie maar gevuld met flinke wandelingen e.d. Echt winter is het nog niet, maar daar gaan we ook maar niet over klagen. Niks mis met een wandeling bij ruim 10 graden in het zonnetje.

Is voor de oudjes ook beter, want vooral zo’n Broer die wat artrose in zijn rug heeft is die kou niet echt bevorderlijk. En voorlopig gaat het prima zo. De anderen vinden het ook heerlijk, nemen af en toe een frisse duik, behalve Katja natuurlijk, die neemt altijd een frisse duik.

Liefst gevolgd door een lekkere rolsessie door de paardepoep bladeren en dan is het kind weer helemaal gelukkig en in het elementje. Zou je denken…wordt je daar nou niet moedeloos van…nou nee, ja, soms zucht je wel even, totdat je dan die kop weer ziet, dus eerlijk, ik wordt gewoon helemaal zen als ik zie wat dat beestje een lol heeft. Ze is gewoon zooo helemaal blij en happy als ze aan de wandel is. Lekker aan het rondstruinen, beetje dollen met Jane, overal je dikke neus insteken, je kan haar niet blijer maken dan met zo’n struintoch van 1,5 uur ofzo. Dan niet denken dat ze dan uitgewoond is hoor, Jane wel, die is in de auto dan al erg stilletjes aan het worden. maar Kat komt de auto uit, rent de tuin in, pakt een bal en daar staat ze weer met zo’n kop van “voetballuhhhh”