Vind ik leuk.

Wij hebben leuke honden.

 

Niet wij alleen hoor, de meesten van jullie ook wel:-)

Vond ik zo’n 16 jaar geleden al, toen mijn eerst OES arriveerde dat ik nu wel een hele prettige hond had in vergelijking met de 2 pittige met rugzakjes beladen bouviers die ik daarvoor had. Met het verstrijken van de jaren die we met deze honden delen en het lezen op diverse fora van de ervaringen en problemen die andere mensen met hun niet-oesen meemaken wordt het gevoel van…echt wij hebben leuke honden…alleen maar versterkt. Natuurlijk zijn ze lief, en mooi en schattig en hebben altijd wel een goed humeur, maar daar gaat het nu even niet om.
Maar goed, waarom hebben wij nu eigenlijk van die leuke honden.

Op hondenfora kom je de meest uiteenlopende vragen en verhalen tegen van hondeneigenaren. Vaak geef ik maar geen antwoord, want aan mijn antwoorden…..doen ze hier nou nooooit, heeft zo’n vragensteller natuurlijk helemaal niets.

1)Op de vraag…wat stop je allemaal aan gedroogde of gebakken dooie beesten in je jaszak om te voorkomen dat je hond wegloopt in het bos, volgt een lijst waar je heel Swahili mee kan voederen en ik kom echt niet verder dan…NIKS. Ze lopen niet weg, ze houden me zo wel constant in de gaten, ze komen telkens kijken of ik/wij niet weglopen. En als ze al eens wat zien waarvan ze denken…hee apart, even gaan kijken…dan is één blér genoeg om die missie af te breken. Dus deze hondenmoeder loopt met schone jaszakken omdat de skatjes geen enkele intentie hebben om weg te lopen.

En dat vind ik leuk.

2)Op de vraag…..hoe halen jullie in goshemelsnaam een teek weg bij je hond…volgt een hele lijst van dwangmaatregelen, da’s die ingeschakeld moeten worden, stoere jongens die in 6voud moeten op komen dragen om woef in de houtgreep te leggen zodat het liefhebbende vrouwtje een teek kan verwijderen zonder kapot gebeten te worden door haar eigen hond.

En wat mag ik antwoorden….uh, ik pak een tekentang, ik zeg..kom eens hier, zit eens stil, want ik ben met je bezig. Freumel die teek eruit, geef een kus na, en klaar zijn we weer.

En dat vind ik prettig werken, dus leuk.

3)Hond moet naar de da voor b.v. een ooronderzoek…hoe doen jullie dat? Wat voor drogerende middelen kan ik ‘m op voorhand geven om te voorkomen dat hij de da kapot bijt?

Aan mij heb je weer niks. Ook al is het de voorgaande keer echt niet leuk geweest bij de da, ze lopen vrolijk naar binnen, springen desgewenst op tafel en laten het allemaal wel weer gebeuren.

En zulke niet-haatdragende honden, dat vind ik leuk.

4)Als het over uiterlijke verzorging gaat, dan moeten mensen zoals wij…die hun honden borstelen, wassen en andersinds onderhouden, natuurlijk beschimpt worden door de stoerehondeneigenaren dieweten te vertellen dat ze hun hond 3 x per jaar in de sloot pletteren en dat die dan vanzelf schoon is. Dat dat gefreumel van ons er net zo goed voor zorgt dat wij in de regel ook alles bij onze honden kunnen doen zonder dat ze ons kapot bijten, dat is iets wat die andere groep niet wil horen, totdat er een keer een teek verwijderd moet worden.

Oké, beetje leedvermaak natuurlijk, maar ik vind het wel leuk!

5)Er duikt een Youtuubje op waarop te zien is hoe een keurmeester een vreselijke bange hond die ervandoor wil gaan vastpakt bij de staart. Oké, niet elegant, dat geef ik grif toe, maar dan de volgende reacties.

* De hond had het recht gehad om te bijten in deze.

*Mijn hond is helemaal verziekt door zo’n onelegante keurmeester, die scheet daarna 24 kleuren als ik naar show ging.

* De benadering van de km was er schuld aan dat de hond zo bang was (de km kwam niet op haar knieën aangelopen). Oftewel, het lag allemaal echt niet aan de hond.

Het enige wat er in mij opkwam was dat iedere veelshowert met regelmaat wel eens zo’n lompe km tegenkomt. Blijkbaar zijn veel rassen emotioneel zo zwak en instabiel dat ze zich als volwassen hond een trauma aan laten praten door één wat minder leuke ervaring.

Als mijn honden zoiets overkomt dan vinden ze dat op dat moment ook niet leuk, maar zijn het ook na 5 minuten weer vergeten en gaan we de volgende keer weer net zo vrolijk de ring in.

En dat vind ik leuk!

6)De vraag…hoe doen jullie dat tijdens jullie eten… honden die maar staan te klieren, te zaniken en zelfs op de eettafel springen. Meest gehoorde advies….stop ‘m van meet af aan in een bench, dan heb je nergens last van.

Gut, wij leren ze van meet af aan dat er niet gezeurd wordt tijdens het eten, met het gevolg dat iedereen braafjes onder en rond de tafel ligt te wachten totdat wij uitgegeten zijn.

En je raad het al…dat vind ik leuk.

7)En dan nog natuurlijk de emotionele wrakken, de honden die door het minst geringst akkefietje helemaal in de stress schieten en daar minstens een week in blijven en natuurlijk blijvende emotionele schade overhouden aan het akkefietje. En het akkefietje kan dan gerust zoiets zijn als confrontatie op straat met een meneer in een rare gestreepte jurk. H e e l eng ja.

Bij dit soort akkefietjes, kunnen ze hier ook wel ogen als schoteltjes krijgen hoor, maar zijn we zo iemand voorbij, dan is het ook weer vergeten, in zoverre, dat we er geen trauma van krijgen, maar dat een volgende confrontatie geen ogen als schoteltjes meer opleverd.

En dat vind ik leuk.
En zo komen er dagelijks vele problemen voorbij waarbij ik eerlijk en oprecht en zonder roze bril kan zeggen…doen ze hier nooit. En bij al die problemen hebben we dan vaak (soms wel natuurlijk) niet eens te maken met fietsbellen van eigenaren, maar gewoon met honden die in van alles en nog wat lastig zijn, al dan niet als raseigenschap o.i.d. Maar dat neemt niet weg dat ik dan erg blij ben dat mijn honden andere raseigenschappen hebben.

Als ik dan de verhalen hoor over honden die enkel voor de kill gaan, die nooit lekker los kunnen lopen, die niet normaal met andere honden om kunnen gaan, die vaak panische eigenaren hebben…dat er maar vooral geen vreemde hond in de buurt komt. die in een gevecht de andere partij vreselijk verwonden, tot dodelijk toe…en daar lopen ze dan mee over straat.

Dan kan ik alleen maar denken….joh, koop toch een leuke hond.

Nu zou het bijna gaan lijken alsof die engeltjes van ons heiliger zijn dan de paus. Tuurlijk niet, streken moeten er zijn, het zijn en blijven wel honden natuurlijk. En als mijn zoveelste zonnebril ontoort is dan denk ik…dat vind ik niet leuk. Maar had ik jaren geleden nog een lijstje van “honden die ik ooit wil hebben” dat lijstje is ondertussen akelig kort geworden. Ik hoef geen Ier meer, want die vallen met 5 jaar om. Ik hoef geen Basset meer, want die peren ‘m acuut tijdens het wandelen…en dat vind ik niet leuk.

En zo komt het, dat ik ons ras dagelijks meer en meer ga waarderen. Heerlijk toch om nooit ruzie te hoeven hebben met je hond, over wie nu eigenlijk de baas is. Dat ik zomaar op de grond kan gaat zitten zonder dat mijn hond mij dan als ondergeschikte ziet en mij moet bijten. Dat we samen op de bank kunnen zitten zonder dat hond zich dan sterk verheven gaat voelen boven mij en mij van die bank wil jagen. Dat ik met borstelen en oren schoonmaken e.d. gewoon over die hond kan gaan heen hangen, zo vaak als ik wil, zonder dat woef dat als dominante handeling ziet en mij daarom moet bijten. Ik zomaar mijn hand op hun hoofden mag leggen, zonder dat deze eraf gevreten wordt omdat ook dit weer een dominante handeling zou zijn. Dat ik een commando normaal kan geven, i.p.v. op toontje drillsergeant bijgestaan door een teletac….en ook niet onbelangrijk, dat die dan nog uitgevoerd wordt ook.

Heerlijk om overal te kunnen wandelen zonder dat ik bang hoef te zijn dat ze andere honden aanvallen, of ergo, mensen of andere dieren die daar rondlopen.

Als ik op Facebook zie, wat er wereldwijd allemaal met ons ras gedaan wordt…achterop de fiets, achterop de scooter, zittend op een tuinstoel in de nek van het baasje, met 4 man aan tafel luisterend naar een zingende paashaas enz.. In de meest waanzinnige poses worden ze neergezet om weer een leuke foto te maken. En die honden, die genieten met volle teugen van al die aandacht en gekkigheid die er met ze uitgehaald wordt. Gaat je echt niet lukken hoor, met het gemiddelde Borissie of Kazannetje.

En om al deze redenen en nog wel 100 andere redenen, vind ik dat wij leuke honden hebben.

En dat wil ik ook graag zo houden!

En omdat we toch leuk bezig zijn, dan ook nog maar even een leuke foto:-)

Zie hier, een ongehoorzame Groovy bij het project…..maak eens een leuk trioshot.

Leuk hé :-))))